Odcinek 5: Jak Wuj Niechluj w Sądzie zeznawał

Wuj Niechluj siedział na ławce na korytarzu sądowym, obok postawił foliową siatkę, w której spoczywały truchła złotych gołębi. Matjasek tak mocno zawodził, że Mama Kwiatkowska zaprowadziła go do toalety, gdzie mógł w sedesie puszczać łódki naprędce zrobione z papieru toaletowego. 

Dzieci szybko się wciągnęły w nową zabawę, Anula sterowała łódkami za pomocą szczotki do ubikacji. Ledwie Mama Kwiatkowska zdążyła wrócić przed Salę Rozpraw i usiąść na ławce, kiedy drzwi się otworzyły, wyszedł z nich Chudy Protokolant z Długim Nosem i krzyknął:

—        Wuj Niechluj!

Wezwany poczłapał do środka. Tam dowiedział się, że jest tutaj w charakterze  świadka w sprawie o alimenty na nieletniego Matjasa Kwiatkowskiego. Oskarżonym był Wiesław Szwarc, Sklepikarz o Niemieckich Korzeniach.

—         Wuju Niechluju, czy Wuj widział wcześniej tego człowieka? - zapytała Sędzina w Trwałej Ondulacji.

Wuj przyjrzał się Sklepikarzowi o Niemieckich Korzeniach, ale nikogo mu nie przypominał.

—         Ee - pokręcił głową zaprzeczając.

—         Mama Kwiatkowska twierdzi, że ten człowiek jest ojcem jej syna, nieletniego Matjasa Kwiatkowskiego. Podała Wuja nazwisko jako świadka ich rzekomego związku. Pozwany zaprzecza, jakoby dochodziło do spółkowania pomiędzy nim a pozywającą. Jednocześnie religia Pana Wiesława Szwarca, Sklepikarza o Niemieckich Korzeniach, nie pozwala mu na poddanie się badaniu DNA, a my musimy to uszanować.  Ponieważ nie mamy innych dowodów, Pańskie zeznania Wuju Niechluju, mogą być obciążające. Proszę się jeszcze raz przyjrzeć pozwanemu.

Wuj Niechluj podszedł bardzo blisko i spojrzał Sklepikarzowi o Niemieckich Korzeniach w twarz. Obaj wiedzieli co to oznacza - policzą się później. Dokładnie pamiętał Wiesława Szwarca, bo kilka lat temu, kiedy zanosiło się na to, że zostaną szwagrami, niejedną flaszkę razem zrobili. Ale Sklepikarz o Niemieckich Korzeniach zerwał zaręczyny zaraz po tym, jak nakrył swoją narzeczoną na niewinnych pieszczotach z Obwoźnym Sprzedawcą Waty Cukrowej. Ale czy to powód, żeby człowiekowi robić problemy?

—         Pierwsze widzę chłopa - potwierdził Wuj Niechluj swoje wcześniejsze zeznania.

Wrócił na ławkę przed salą rozpraw. Chudy Protokolant z Długim Nosem znów wyszedł przed drzwi i zawołał:

—         Mama Kwiatkowska!

Wezwana obciągnęła spódnicę, poprawiła włosy i zanim weszła do środka, zmierzyła wzrokiem Chudego Protokolanta z Długim Nosem i zamruczała jak kotka.

         Tymczasem do Wuja przybiegły dzieci.

—         Wuju Niechluju, nudzi się nam! - zajęczała Czarna Anula.

—         Puscamy statki, ale jus nam się nie chce - zaseplenił Matjasek.

—         Czemu? - zainteresował się Wuj Niechluj.

—         Bo one nie mają pasazerów! To puste głupie statki - złościł się Matjasek.

Wuj Niechluj wiele się nie namyślając, włożył ręce do foliowej siatki i ukręcił ptakom głowy.

—         Król i królowa - powiedział wręczając pozłacane główki dzieciom, które bardzo się ucieszyły i zaczęły się ścigać do toalety, żeby jak najszybciej wypróbować jak pływają statki z nowymi pasażerami.

Przez chwilę zrobiło się cicho i błogo, Wuj Niechluj miał nadzieję na nadrobienie zaległości w spaniu.

         Jednak po kilku minutach Anula przybiegła szlochając:

—         Wuju Niechluju, Wuju Niechluju! Matjaskowi zachciało się kupę, zapomniał o naszych statkach i je zatopił, razem z królem i królową!

Na to przybiegł zaryczany Matjasek w opuszczonych spodenkach;

—         Papier się skońcył psez te głupie statki  i nie mam cym wytseć pupy!!

W tym momencie z sali rozpraw wyszła wściekła Mama Kwiatkowska.

—         Nie można na ciebie liczyć Wuju Niechluju  w żadnej sprawie! Miałeś potwierdzić, że Wiesław Szwarc, Sklepikarz o Niemieckich Korzeniach jest ojcem Matjaska! I znów to samo - zostawiam dzieci na 5 minut, wracam, a one zaryczane i śmierdzące!! Już nigdy o nic cię nie poproszę, Wuju Niechluju!

To powiedziawszy, wściekła chwyciła dzieci za rękę i wybiegła z gmachu Sądu, zatrzymała się tylko na chwilę, żeby obdarować Jurnego Portiera powłóczystym spojrzeniem.